Rouwen, zo doe je dat!

Was het maar zo simpel. Een op maat gesneden advies, een duidelijk pad. Helaas is dit niet mogelijk.

Ieder mens is uniek en daarom zijn of haar manier van rouwen ook. Daarnaast is het niet alleen afhankelijk van je eigen persoonlijkheid, maar ook van de omgeving en situatie waarin je verkeert.
Met andere woorden: van interne en externe factoren.
Eén ding is wel zeker. 'Rouwen' is niet voor niets een werkwoord, het is keihard werken.

Een proces waardoor gevoelens, gedachten en gedrag sterk fluctueren en zelfs in fysieke klachten tot uiting kunnen komen.

Er is veel bekend over de verschillende fases waar we als rouwende doorheen 'moeten' gaan. En dat is fijn. Een goede analyse geeft een stevige basis van waaruit men kan vertrekken.
Ik heb echter ervaren dat mijn manier van verwerken op verschillende vlakken hiervan afwijkt. Daarom ben ik er voorstander van om gewoon te kijken wat er zich aandient in plaats van te kaderen. Welke gevoelens er zijn. Waar behoeftes liggen en grenzen. Ruimte te laten voor welke beleving dan ook.

Jouw geest, hart en lichaam weten heel goed wat voor jou het beste is. Zo zal je geest bijvoorbeeld beetje bij beetje herinneringen toelaten, zodat bijbehorende gevoelens heel gedoseerd kunnen binnen komen. Net zoveel als je op dat moment aankunt. (Helaas kunnen gedachten de geest wel beïnvloeden.)
Door te luisteren naar je hart, weet je wat goed voor je is. Wie en wat je nodig hebt voor een goed herstel.
Je lichaam zal op haar beurt grenzen aangeven in de vorm van klachten. Deze klachten zijn weer gerelateerd aan je emoties.
Een prachtig samenspel! De kunst is om hierop te vertrouwen, controle los te laten en je over te geven.

Kun je hierbij hulp gebruiken? Ik wil je graag ondersteunen!

Samen op zoek naar jouw herstel en identiteit, om van je rauwe hart weer een gezond hart te maken.
Helpen om je verlies te integreren in je leven en onderdeel te laten zijn van je levensverhaal.

'Wie ben ik zonder die- of datgene?'